Rolnictwo w Australii

Rolnictwo w Australii – jeden z głównych sektorów gospodarki Australii. Tereny rolnicze kraju zajmują 385 mln ha (3 850 000 km²), co stanowi około połowę powierzchni kraju, przy czym największy udział mają w powierzchni stanów Queensland (79%) i Nowa Południowa Walia (72%)^[1]. Pod koniec XX wieku grunty orne stanowiły około 5% powierzchni kraju, a łąki i pastwiska około 57%^[2]. Australia wyróżnia się najwyższym wskaźnikiem obszaru żywicielskiego – na jednego mieszkańca przypadało na przełomie XX i XXI wieku 2,65 ha, przy średniej na świecie wynoszącej 0,26 ha^[3]. Wartość produkcji rolniczej w Australii w 2014–2015 osiągnęła 54 mld dolarów^[4], co stanowi około 3,7% PKB tego kraju^[5].

W rolnictwie stosuje się zarówno nawadnianie, jak i metody upraw na ziemiach suchych. Według Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) zmiany klimatu zmniejszą ilość opadów na terenach Australii i pogorszą tym samym warunki dla rozwoju rolnictwa^[6].

Można wyróżnić trzy główne strefy:

• strefa o dużej ilości opadów w Tasmanii i w pobliżu wybrzeży – produkcja głównie mleka, wołowiny i baraniny;
• strefa pszenicy/owiec – hodowla owiec, bydła, uprawa pszenicy i innych zbóż;
• strefa pasterska – największa strefa obejmująca suche tereny Terytorium Północnego, Queensland, Nowej Południowej Walii i Australii Zachodniej. Działalność rolnicza w tej strefie jest znikoma. Hoduje się tu głównie owce z przeznaczeniem na produkcję wełny, a w mniejszym stopniu bydło^[7].

Australia jest zwolennikiem liberalizacji światowego rynku produktów rolniczych^[8]. Jest jednym z krajów założycielskich Grupy Cairns, organizacji sprzeciwiającej się dopłatom rolniczym. Poziom subwencji rolniczych w Australii jest jednym z najniższych wśród krajów rozwiniętych^[9].